Hellenistische architectuur
Definitie
Hellenistische architectuur verwijst naar de bouwstijl en architectonische ontwerpen die ontwikkeld werden tijdens de Hellenistische periode, die zich uitstrekt van de dood van Alexander de Grote in 323 v.C. tot de opname van Egypte door de Romeinen in 30 v.C. Karakteristiek voor deze stijl zijn onder andere het gebruik van Griekse en Oosterse elementen, een focus op symmetrie en monumentaliteit, en de integratie van nieuwe technologieën en materialen.
Omschrijving
Hellenistische architectuur was een periode van grote creativiteit en innovatie, waarbij architecten experimenteerden met nieuwe vormen en structuren. Deze stijl wordt gekenmerkt door uitgebreide colonnades, rijke versieringen, en complexe plattegronden. De grote monumenten en steden uit deze periode, zoals de Bibliotheca Alexandrina en de vuurtoren van Alexandrië, illustreren de grandeur en technische prestaties van de Hellenistische architectuur. Het gebruik van materialen zoals marmer, baksteen, en beton droeg bij aan de duurzaamheid van de bouwwerken.
Vergelijkbare termen
Griekse architectuur